نوشته لورا مارکس
از آنجایی که درگیری غم انگیز در اسرائیل و فلسطین ادامه دارد و جوامع را در بریتانیا از هم پاشیده است، هرگز مهمتر از این نبوده است که افراد با ادیان و عقاید مختلف دور هم جمع شوند تا تفاهم ایجاد شود.
با این حال، در طول 20 سال کار خود در این فضا، به جرات می توانم بگویم که هرگز چنین تلاش شدیدی از سوی مردم کشورهای مختلف برای تحقیر داوطلبانه این ابتکارات تا این حد گستاخانه ندیده بودم. عواقب آن، در صورت موفقیت آمیز بودن تلاش های آنها، باید نگران همه ما باشد.
به عنوان بنیانگذار شبکه زنان یهودی-مسلمان نساء نشیممن واقعا معتقدم که ما به فرصت های بیشتری نیاز داریم با افراد مذهبی مختلف ملاقات کنید – نه کمتر
اما من به طور فزاینده ای مورد حمله افرادی قرار می گیرم که به نظر می رسد قصد دارند شکاف های عمیق تری بین جوامع ما ایجاد کنند – به خصوص بین یهودیان و مسلمانانبلکه سایر جوامع مذهبی و فرهنگی.
اولاً، ما افرادی را داریم که کارهای ما را تحقیر می‌کنند: به راحتی می‌توان آثار «بین‌مذهبی» را ساده‌لوحانه، ایده‌آلیستی یا به نوعی کرکی نشان داد.
آنها می گویند ما نمی توانیم مشکلات بزرگ را با گوش دادن و گفتگو حل کنیم. آنها می گویند که بین ادیان ما را “ناامید” کرده است و بنابراین باید کنار گذاشته شود.
اما آنها چه جایگزینی ارائه می دهند؟
آیا آنها واقعاً معتقدند که عقب نشینی در مواضع روایت های قطبی و پر زرق و برق در حل مشکلات بزرگی که با آن روبرو هستیم کمتر ساده لوحانه است؟
شواهد برای ایجاد روابط بین جوامع مذهبی قانع کننده، دانشگاهی و به دور از کرکی است.
همانطور که دکتر کاترین مارشال از مرکز دین، صلح و امور جهانی دانشگاه جورج تاون برکلی می نویسد:
دانش بین ادیان می‌تواند از تنش‌های اجتماعی که می‌تواند منجر به درگیری و خشونت شود، و همچنین شکاف‌های سیاسی که تلاش‌ها را برای توسعه جوامع شکوفا منحرف می‌کند، جلوگیری کند.»
سپس ما مخالفانی داریم که به دنبال بی اعتبار کردن افراد یا سازمان هایی هستند که خود را با “نامطلوب ها” مرتبط می کنند – هر معنایی که داشته باشد.
“گناه به واسطه انجمن” به یک هنجار تبدیل شده است.
در سازمان‌های خودم بارها و بارها دیده‌ام که چگونه به مؤسسات خیریه‌ام توسط افرادی که به دنبال سرمایه‌گذاران یا ارتباطاتی هستند که روایت آنها قابل اعتراض است حمله می‌کنند.
در واقع، اکثر نیکوکاران بزرگ یهودی از اهداف اسرائیل حمایت می‌کنند و اکثر سرمایه‌گذاران مسلمان از اهداف فلسطین حمایت می‌کنند، و این باعث می‌شود که برخی به راحتی گمان کنند که آنها به نوعی «نفرت‌انگیز» هستند.
البته همه ما باید خطوط قرمز داشته باشیم.
اما اگر می‌خواهیم درگیری‌ها و تنش‌های بین‌اجتماعی را حل کنیم، باید به فراتر از اتاق‌های پژواک خود برویم و از افرادی استقبال کنیم که شبکه‌های گسترده‌ترشان همیشه با شبکه‌های ما همسو نیست.
و خطرناک ترین چیز این است که افرادی هستند که فعالانه سعی می کنند تلاش های ما را تضعیف کنند زیرا آنها آن را دوست دارند موقعیت های پایانی تا بی اعتمادی بیشتر و در نهایت برانگیخته شود مردم را بترسانند به دور از ارتباط با افرادی که با خودشان متفاوت هستند.
با وجود موفقیت هایی که در نیسا نشیم شاهد بودیم، جایی که کار ما توسط آن پشتیبانی می شود دوستی زنان مسلمان و یهودیاعضای ما اغلب تحت فشار شدید خانواده و دوستان و همچنین سازمان‌هایی هستند که برنامه‌ای برای کناره‌گیری دارند.
به آنها هشدار داده می شود که با “افراطی های” مسلمان یا “صهیونیست های” یهودی ارتباط نداشته باشند.
به بیان ساده، آنها از تاکتیک‌های ترساندن استفاده می‌کنند تا فرصت‌های محدودی را که ما برای به اشتراک گذاشتن، یادگیری و تأمل با هم داریم، قطع کنند.
همه انواع حملات از a موقعیت ترس.
برای بسیاری از یهودیان (مسلماً نه همه)، متأسفانه در حال حاضر سطحی از بی اعتمادی و اضطراب در مورد تعامل به ویژه با همسایگان مسلمان وجود دارد.
برای بسیاری از مسلمانان (مسلماً نه همه) ترس از معاشرت با یهودیان وجود دارد – به ویژه اگر ارتباطی با اسرائیل وجود داشته باشد – و بنابراین نگران انگ زدن هستند.
به راحتی می توان کار بین ادیان را مانند نوشیدن فنجان چای و به اشتراک گذاشتن سمبوسه مسخره کرد، اما حقیقت این است که این پیوند طولانی است.
راستش را بخواهید، من در زندگی پرمشغله خود به دوستان بیشتری نیاز ندارم – زندگی اجتماعی من نیازی به تقویت ندارد.
ایجاد روابط با افرادی که ممکن است فقط از راه دور آنها را بشناسم (مسلمانان، مسیحیان، سیک ها، هندوها یا دیگران) کار سخت و زمان بر و همچنین بی پایان است. شاد و فریبنده.
اما تاریخ به ما نشان می دهد که تنها از طریق تنظیم ساعت برای چندین دهه می توانیم تفاوت ایجاد کنیم.
ایرلند شمالی را در نظر بگیرید، جایی که سال ها تفرقه و فقدان فضا برای تبادل با گروه های دیگر به تدریج جای خود را به آینده ای بهتر و آرام تر داده است.
روند صلح مستلزم شجاعت مردم برای برخورد با کسانی بود که ممکن است به دلایلی آنها را “ناخوشایند” بدانند.
در این مورد، مانند نساء نشیم، آن نیز با سطح عمیق درگیری از زنان.
این درس ها اکنون بیش از هر زمان دیگری برای ما ارزشمند است.
من عمیقا نگران این هستم که این ارعاب تا کجا منجر شود.
من افراد زیادی را در فضای بین ادیان می شناسم که از برخورد با آنها خسته شده اند دافعه مداوم از هر طرف و اکنون آنها به طرز غم انگیزی از گفتگو دور می شوند. نه تنها شرکت کنندگان مستقیم، بلکه حامیان کار ما ما در یک محیط نامشخص به چه کسی تکیه می کنیم (که گام دیگری با مداخله ایران در این هفته بدتر شد).
ما به افراد بیشتری نیاز داریم، نه کمتر، تا پای میز مذاکره بیایند.
همانطور که عید پاک و رمضان را پشت سر می گذاریم و به سرعت از طریق بایرام به سمت وایساخی و عید فصح حرکت می کنیم. گزینه های اتصال بی نهایت هستند
من یک خوشبین بی امان هستم و در حالی که برای ادیان خود آماده می شوم ظرف عید فصحمن به این اعتقاد دارم تغییر در دستان ماست – در واقع دور میزهای شام خودمان.
وام:
این مقاله اولین بار توسط اخبار یهود (2024/04/18).
لورا مارکس یکی از بنیانگذاران نساء-نشیم، شبکه زنان یهودی و مسلمان بریتانیا است.
او در سال 2005 روز میتسوا را تأسیس کرد – بزرگترین روز اقدام اجتماعی مبتنی بر ایمان در بریتانیا. لورا رئیس هیئت امنای تراست روز یادبود هولوکاست است.
