به گفته یک باستان شناس غارنورد در سواحل کارائیب مکزیک، یک اسکلت انسان ماقبل تاریخ در یک سیستم غار پیدا شده است که در پایان آخرین عصر یخبندان 8000 سال پیش سیل زده شده بود.
اکتاویو دل ریو گفت که او و پیتر بروگر، غواص دیگر، جمجمه و اسکلت شکسته شده را در غاری در نزدیکی جایی که دولت مکزیک قصد دارد یک قطار توریستی پرسرعت در جنگل بسازد، تا حدی پوشیده از رسوب دیده است.
آقای دل ریو با اشاره به دورانی که بالا آمدن سطح دریا در غارها غرق شد، گفت: با توجه به فاصله از ورودی غار، اسکلت بدون تجهیزات غواصی مدرن نمی توانست به آنجا برسد، بنابراین باید بیش از 8000 سال قدمت داشته باشد.
“ایناهاش. ما نمی دانیم که آیا جسد در آنجا دفن شده است یا جایی که این فرد جان خود را از دست داده است.
او گفت که این اسکلت در حدود هشت متر (26 فوت) زیر آب، حدود یک سوم مایل در سیستم غار قرار داشت.
برخی از قدیمی ترین بقایای انسان در آمریکای شمالی در غارهای فروچاله معروف به سنوت در سواحل کارائیب این کشور کشف شده اند و کارشناسان می گویند برخی از این غارها توسط پروژه گردشگری قطار مایا توسط دولت مکزیک در معرض تهدید قرار دارند.
آقای دل ریو که در گذشته با موسسه ملی مردم شناسی و تاریخ روی پروژه ها کار کرده است، گفت که این کشف را به این موسسه اطلاع داده است.
این مؤسسه بلافاصله به سؤالاتی در مورد اینکه آیا قصد دارد این سایت را کاوش کند پاسخ نداد.
اما آقای دل ریو روز سه‌شنبه گفت که کارمن روجاس باستان‌شناس مؤسسه به او گفت این مکان ثبت شده است و توسط پروژه باستان‌شناسی هولوسن شعبه ایالت کوئینتانا رو مؤسسه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
او گفت غار – که مکان آن را به دلیل ترس از غارت یا مختل شدن مکان فاش نکرد – نزدیک جایی است که دولت جنگلی را برای ایجاد ریل قطار قطع کرده است و ممکن است توسط آن فروریخته، آلوده یا بسته شود. پروژه ساختمان و توسعه بعدی
آقای دل ریو گفت: “مطالعات بیشتری برای تفسیر صحیح این یافته باید انجام شود” و خاطرنشان کرد که “دوست‌یابی، نوعی مطالعات عکاسی و مجموعه‌ای از مجموعه‌ها” برای تعیین دقیق قدمت اسکلت مورد نیاز است. است.
آقای دل ریو به مدت سه دهه در حال کاوش در منطقه بوده است و در سال 2002 در کشف و فهرست نویسی بقایای موسوم به زن ناهارون که تقریباً در همان زمان یا شاید زودتر از نایا درگذشت – اسکلت تقریباً کامل – شرکت کرد. زن جوانی که حدود 13000 سال پیش مرد.
در سال 2007 در یک سیستم غار نزدیک کشف شد.
رئیس جمهور آندرس مانوئل لوپز اوبرادور در حال مسابقه دادن است تا پروژه قطار مایا را در دو سال باقی مانده از دوره ریاست خود به دلیل مخالفت دوستداران محیط زیست، غواصان غار و باستان شناسان به پایان برساند.
آنها می گویند عجله او فرصت کمی برای مطالعه بقایای باستانی می دهد.
فعالان می گویند پروژه سنگین و پرسرعت راه آهن جنگل ساحلی را تکه تکه می کند و اغلب بر فراز غارهای آهکی شکننده قرار می گیرد، غارهایی که – به دلیل سیل، پیچ در پیچ و اغلب باریک هستند – می تواند دهه ها طول بکشد تا کشف شود.
غارها در امتداد بخشی از ساحل قبلاً به دلیل ساخت و ساز در بالای آنها آسیب دیده اند و از شمع های سیمانی برای تحمل وزن بالا استفاده می شود.
خط قطار مایا 950 مایلی قرار است در یک حلقه ناهموار در اطراف شبه جزیره یوکاتان حرکت کند و استراحتگاه های ساحلی و مکان های باستان شناسی را به هم متصل کند.
بحث برانگیزترین کشش، مسیری بیش از 68 مایلی را در میان جنگل بین استراحتگاه های کانکون و تولوم قطع می کند.
آقای دل ریو گفت که مسیر جنگل باید رها شود و قطار باید بر فراز بزرگراه ساحلی آسیب دیده بین کانکون و تولوم ساخته شود، همانطور که در ابتدا برنامه ریزی شده بود.
آقای لوپز اوبرادور پس از اعتراض صاحبان هتل و هزینه و وقفه در ترافیک، مسیر بزرگراه را رها کرد.
آقای دل ریو گفت: «چیزی که ما می‌خواهیم این است که آنها به دلیل یافته‌های باستان‌شناسی که در آنجا به دست آمده و اهمیت آنها، مسیرشان را در این نقطه تغییر دهند.»
آنها باید قطار را از آنجا دور کنند و آن را در جایی که قبلاً گفته بودند قرار است بسازند، در بزرگراه بگذارند… منطقه ای که قبلاً تحت تأثیر قرار گرفته و ویران شده است.»